Encyklopedia
EM10
dodane przez 
Wojtek; zmodyfikowane przez Mareczek
EM10 (typ 405E) to elektryczna lokomotywa manewrowa polskiej produkcji, która zaprojektowana została w 1988 roku przez Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Pojazdów Szynowych w Poznaniu przy współpracy z Instytutem Elektrotechniki w Warszawie. Dwa lata później wyprodukowano cztery prototypowe egzemplarze w poznańskich Zakładach Hipolita Cegielskiego i na tym produkcję zakończono.
Były to pierwsze lokomotywy na PKP, które otrzymały tyrystorowy układ przekształtnikowy rozruchu impulsowego oraz mikroprocesorowy system sterowania. Zastosowano w nich również inne rozwiązania, m.in. elektrodynamiczny hamulec oporowy, sprężarkę śrubową, układ tłumików hydraulicznych. Kabina maszynisty jest jedną z najlepszych spośród wszystkich lokomotyw jednokabinowych produkcji polskiej. Ma dwa pulpity sterownicze, odmienne dla każdego kierunku jazdy, takie same jak w rumuńskich lokomotywach PKP SP32. Widok z kabiny, która jest centralnie ułożona, jest bardzo dobry ze względu na zwartą zabudowę przedziałów maszynowych i ich małą długość. EM10 może pracować w trakcji ukrotnionej, dzięki temu może przetaczać ciężkie składy. Lokomotywa jest wyposażona w standardowy sprzęg ogrzewania elektrycznego, 3000 V=, ponieważ była przeznaczona również do prowadzenia pociągów pasażerskich.
Na początku eksploatacji wszystkie lokomotywy trafiły na stację rozrządową Poznań Franowo, następnie dwie lokomotywy o numerach 001 i 002 zostały skierowane do lokomotywowni Skarżysko-Kamienna. W 2000 roku zostały przeniesione do Jeleniej Góry, gdzie przez krótki okres prowadziły pociągi pasażerskie do Szklarskiej Poręby. Pozostałe EM10 (o numerach 101 i 102) przez wiele lat pracowały na stacji w Katowicach, gdzie przetaczały składy pasażerskie. Na początku 2000 roku przeniesiono je do Krakowa, jeden z nich pracował w węźle krakowskim, a drugi na stacji w Zakopanem.
We wszystkich przypadkach lokomotywy nie sprawdzały się do końca. Powodem był brak trakcji nad wszystkimi torami na stacjach rozrządowych. Poza tym pojazdy były dość awaryjne.
W 2004 roku została przeprowadzona modernizacja w ZNLE Gliwice polegająca na poprawieniu niezawodności pojazdów. Zmieniono barwy lokomotyw oraz numerację z nr 001, 002, 101 i 102 na 01, 02, 03 i 04. Po naprawie skierowano je do lokomotywowni Wałbrzych Główny, a w 2006 do Nowego Sącza. Stacjonują tam do dnia dzisiejszego i służą do prowadzenia pociągów towarowych.
Były to pierwsze lokomotywy na PKP, które otrzymały tyrystorowy układ przekształtnikowy rozruchu impulsowego oraz mikroprocesorowy system sterowania. Zastosowano w nich również inne rozwiązania, m.in. elektrodynamiczny hamulec oporowy, sprężarkę śrubową, układ tłumików hydraulicznych. Kabina maszynisty jest jedną z najlepszych spośród wszystkich lokomotyw jednokabinowych produkcji polskiej. Ma dwa pulpity sterownicze, odmienne dla każdego kierunku jazdy, takie same jak w rumuńskich lokomotywach PKP SP32. Widok z kabiny, która jest centralnie ułożona, jest bardzo dobry ze względu na zwartą zabudowę przedziałów maszynowych i ich małą długość. EM10 może pracować w trakcji ukrotnionej, dzięki temu może przetaczać ciężkie składy. Lokomotywa jest wyposażona w standardowy sprzęg ogrzewania elektrycznego, 3000 V=, ponieważ była przeznaczona również do prowadzenia pociągów pasażerskich.
Na początku eksploatacji wszystkie lokomotywy trafiły na stację rozrządową Poznań Franowo, następnie dwie lokomotywy o numerach 001 i 002 zostały skierowane do lokomotywowni Skarżysko-Kamienna. W 2000 roku zostały przeniesione do Jeleniej Góry, gdzie przez krótki okres prowadziły pociągi pasażerskie do Szklarskiej Poręby. Pozostałe EM10 (o numerach 101 i 102) przez wiele lat pracowały na stacji w Katowicach, gdzie przetaczały składy pasażerskie. Na początku 2000 roku przeniesiono je do Krakowa, jeden z nich pracował w węźle krakowskim, a drugi na stacji w Zakopanem.
We wszystkich przypadkach lokomotywy nie sprawdzały się do końca. Powodem był brak trakcji nad wszystkimi torami na stacjach rozrządowych. Poza tym pojazdy były dość awaryjne.
W 2004 roku została przeprowadzona modernizacja w ZNLE Gliwice polegająca na poprawieniu niezawodności pojazdów. Zmieniono barwy lokomotyw oraz numerację z nr 001, 002, 101 i 102 na 01, 02, 03 i 04. Po naprawie skierowano je do lokomotywowni Wałbrzych Główny, a w 2006 do Nowego Sącza. Stacjonują tam do dnia dzisiejszego i służą do prowadzenia pociągów towarowych.
Producent:
HCP
Długość ze zderzakami:
16,34 mm
Szerokość:
2,9 mm
Wysokość:
4,3 m
Układ osi:
Bo'Bo'
Średnica kół:
1100 mm
Masa służbowa:
72 000 kg
Sterowanie:
indywidualne lub ukrotnione
Prędkość maksymalna:
80 km/h
Silnik:
LKa493
Moc ciągła:
960 kW
Stosunek przekładni:
71:16
Lata produkcji:
1990-1991