Encyklopedia

• jednoczłonowy RegioVAN mini typu 211M - wyprodukowano dwa egzemplarze (seria SA107), oba dla województwa lubelskiego;
  
• trójczłonowy RegioVAN maxi typu 210M - nie wyszedł poza fazę projektów (nie było chętnych na tak pojemny pojazd);
  
• dwuczłonowy RegioVAN midi typu 212M - najpopularniejszy z rodziny, wyprodukowany w liczbie 10 sztuk.

Przyjęto założenie, iż pojazdy tej rodziny będą posiadały budowę modułową i składały się z:

• ramy głównej, składającej się z trzech elementów (część przednia, środkowa i tylna),
  
• kabiny maszynisty,
  
• ścian bocznych, składających się z trzech segmentów (przedniego, środkowego z drzwiami i tylnego),
  
• ściany tylnej z przejściem harmonijkowym,
  
• jednoosiowych wózków, napędnych i tocznych,
  
• zintegrowanych zespołów napędowych.

W SA109 oba człony połączone są przegubem, który umożliwia swobodne przejście pomiędzy wagonami. Wnętrze pojazdu jest w stanie pomieścić około 180 pasażerów, w tym około 70 na miejscach siedzących (w zależności od potrzeb zamawiającego można modyfikować ilość miejsc). Jeden z członów przystosowany jest do potrzeb osób niepełnosprawnych, wyposażono go w pochylnię umożliwiającą wjazd wózkiem inwalidzkim oraz w obszerną kabinę WC z obiegiem zamkniętym. Drugi człon w miejscu WC posiada miejsce do przewozu rowerów w pozycji pionowej.

Każdy z członów posiada parę dwuskrzydłowych drzwi odskokowo-przesuwnych, w rejonie których celem ułatwienia wsiadania podłoga została obniżona. Również w obu członach zamontowano zespół napędowy składający się z silnika spalinowego zintegrowanego z przekładnią mocy i przekładnią nawrotną, usytuowanego pod podłogą w systemie "power-pack". Autobusy serii SA109 wyposażone są w układ wewnętrznej informacji dźwiękowej oraz w wewnętrzne i zewnętrzne elektroniczne tablice informacyjne. Ogrzewanie pojazdu (wodne) zapewnia podgrzewacz spalinowy wykorzystujący ciepło odpadowe z układu chłodzenia silnika. Wentylacja wnętrza odbywa się przez uchylne górne części okien, jak również wywietrzniki dachowe.

Pierwszy pojazd z serii został zakupiony przez marszałka województwa zachodniopomorskiego i oddany w użyczenie spółce PKP Przewozy Regionalne. Miejscem stacjonowania pojazdu jest kołobrzeska sekcja PR Szczecin. Eksploatacja w ruchu planowym rozpoczęła się 6 lutego 2004 roku. Pierwsze kursy 001 wykonał na linii Kołobrzeg - Goleniów. Początkowo w okresie "docierania się" podzespołów szynobus dziennie pokonywał około 200 km, po kilku miesiącach eksploatacji przebieg urósł do około 600 km. W późniejszym czasie wraz z dostawą szynobusów serii SA103 i zestawów SA110/SA112 produkt Kolzamu wędrował po różnych liniach w województwie. Obecnie zazwyczaj można go spotkać w obsłudze pociągów relacji Sławno - Darłowo.

Pozostałe 9 maszyn trafiło do nastepujących województw:

• małopolskie: SA109-002 i SA109-009;
  
• dolnośląskie: SA109-003 i SA109-004;
  
• śląskie: SA109-005;
  
• pomorskie: SA109-006;
  
• podkarpackie: SA109-007 i SA109-010;
  
• opolskie: SA109-008.

Każdy z pojazdów otrzymał malowanie według schematu przyjętego przez poszczególne województwa. Planowano również dostawę drugiego pojazdu dla województwa śląskiego, ale w związku z problemami finansowymi producenta z Raciborza nie dojdzie to do skutku. Również z powodu tych problemów nie były dotrzymywane terminy dostaw poszczególnych autobusów. Opóźnienia sięgały nawet 6 miesięcy, przez co urzędy marszałkowskie naliczały kary umowne, dodatkowo pogrążając Kolzam w tarapatach. Obecnie spółka jest w stanie upadłości i nie prowadzi już produkcji.

Niestety pojazdy serii SA109 nie błyszczą na polskich torach. W porównaniu z pojazdami innych typów są bardzo awaryjne, a w niektórych województwach notuje się kilkumiesięczne przestoje. W związku z upadłością producenta pojawiają się kłopoty z wyegzekwowaniem napraw gwarancyjnych. Zachodniopomorski "rodzynek" w odróżnieniu od reszty "braci" spisuje się dobrze, głównie dzięki temu, iż pracownicy PR Szczecin odpowiedzialni za prawidłowe funkcjonowanie szynobusu dokładnie poznali konstrukcję "siostrzanego" SA107 podczas oddawania go do eksploatacji, a także wprowadzili szereg korekt do poszczególnych podzespołów. Skutkuje to w miarę bezawaryjną eksploatacją, jedynie czasem zdarzają się problemy z przekładnią lub przestoje spowodowane dewastacją pojazdu.