Encyklopedia
SM31
dodane przez Lukasy; zmodyfikowane przez 
MQ
SM31 (oznaczenie fabryczne 411D) to lokomotywa spalinowa stworzona z myślą o ciężkiej pracy manewrowej i rozrządowej, stanowiąca rozwinięcie popularnej serii SM42. Ze względu na kanciate kształty lokomotywa otrzymała niezbyt przyjemny przydomek "trumna". Projekt 411D opracowano w 1973 roku, zaś produkowana była w latach 1976-1985 w fabryce lokomotyw "Fablok" w Chrzanowie. Zakład wyprodukował ponadto kilkadziesiąt lokomotyw dla przemysłu, gdzie trafiły także prototypy SM31 (numery 001 i 002). Dla Polskich Kolei Państwowych w latach 1976-1981 i 1983-1985 dostarczono ogółem 167 maszyn, dodatkowo jedna SM31 została zakupiona przez PKP z przemysłu i nadano jej numer 170.
Charakterystyka techniczna
Ze względu na funkcję, jaką lokomotywa miała spełniać w pracy manewrowej, posiada jedną kabinę. Pudło osadzone jest na trzyosiowych wózkach, zbliżonych konstrukcyjnie do wózków z SU45. Napęd SM31 zapewnia taki jak w lokomotywach SM42 widlasty silnik wysokoprężny typu wa8C22W o mocy 880 kW. Napędzana przez silnik spalinowy prądnica zasila sześć silników elektrycznych, każdy o mocy 173 kW. Elektryczne silniki są zawieszone na wózkach "za nos", czyli systemem tramwajowym. SM31 nie posiada sterowania wielokrotnego i niezbyt nadaje się do prowadzenia pociągów pasażerskich ze względu na prędkość konstrukcyjną wynoszącą zaledwie 80 km/h oraz brak ogrzewania.
SM31 na co dzień
Swoją niską popularność lokomotywy serii SM31 zawdzięczają głównie równolegle prowadzonemu ze Związku Radzieckiego importowi lokomotyw TEM2 (na PKP jako sm48) posiadających podobne parametry eksploatacyjne. Ponadto przeprowadzona w ostatnich latach fala masowych skreśleń i kasacji odbiła się także na serii SM31. Dziś maszyny te można spotkać przede wszystkim na Górnym Śląsku, gdzie pracują przy prowadzeniu ciężkich pociągów węglowych do większych stacji towarowych np. w Łazach czy Tarnowskich Górach. Pojedyncze lokomotywy można spotkać także w Ostrowie Wielkopolskim, Poznaniu, Wrocławiu, Łodzi, a także w Szczecinie, gdzie pracują przede wszystkim na stacji Szczecin Gumieńce.
Charakterystyka techniczna
Ze względu na funkcję, jaką lokomotywa miała spełniać w pracy manewrowej, posiada jedną kabinę. Pudło osadzone jest na trzyosiowych wózkach, zbliżonych konstrukcyjnie do wózków z SU45. Napęd SM31 zapewnia taki jak w lokomotywach SM42 widlasty silnik wysokoprężny typu wa8C22W o mocy 880 kW. Napędzana przez silnik spalinowy prądnica zasila sześć silników elektrycznych, każdy o mocy 173 kW. Elektryczne silniki są zawieszone na wózkach "za nos", czyli systemem tramwajowym. SM31 nie posiada sterowania wielokrotnego i niezbyt nadaje się do prowadzenia pociągów pasażerskich ze względu na prędkość konstrukcyjną wynoszącą zaledwie 80 km/h oraz brak ogrzewania.
SM31 na co dzień
Swoją niską popularność lokomotywy serii SM31 zawdzięczają głównie równolegle prowadzonemu ze Związku Radzieckiego importowi lokomotyw TEM2 (na PKP jako sm48) posiadających podobne parametry eksploatacyjne. Ponadto przeprowadzona w ostatnich latach fala masowych skreśleń i kasacji odbiła się także na serii SM31. Dziś maszyny te można spotkać przede wszystkim na Górnym Śląsku, gdzie pracują przy prowadzeniu ciężkich pociągów węglowych do większych stacji towarowych np. w Łazach czy Tarnowskich Górach. Pojedyncze lokomotywy można spotkać także w Ostrowie Wielkopolskim, Poznaniu, Wrocławiu, Łodzi, a także w Szczecinie, gdzie pracują przede wszystkim na stacji Szczecin Gumieńce.
Tych lokomotyw już nie ma
Producent:
Fablok
Długość ze zderzakami:
17 m
Szerokość:
3,156 m
Wysokość:
4,285 m
Układ osi:
Co'Co'
Średnica kół:
1100 mm
Masa służbowa:
116 400 kg
Sterowanie:
indywidualne
Prędkość maksymalna:
80 km/h
Silnik:
a8C22W
Moc znamionowa:
880 kW
Rodzaj przekładni:
elektryczna
Lata produkcji:
1976-1985
Zobacz też:
SM42
Liczba pojazdów spełniających kryteria: 0
Średni wiek pojazdu: 0,00 lat
Średni wiek pojazdu: 0,00 lat