Encyklopedia
Ok1
dodane przez kapil; zmodyfikowane przez 
Mareczek
Ok1 to parowóz osobowy pruskiej serii P8 o układzie osi 2-3-0. Posiadał tender 22D2 mieszczący 21,5 m3 wody i 7 ton węgla. Lokomotywa ta była przeznaczona głównie do obsługi pociągów osobowych na równinnych terenach, gdzie mogła rozwinąć prędkość do 100 km/h, jednak z powodzeniem radziła sobie z prowadzeniem składów pospiesznych i towarowych.
Konstrukcję Ok1 opracował w 1905 roku inż. Robert Garbe, a rok później w fabryce Schwartzkopff powstał pierwszy prototyp, w którym układ jezdny pozostawiał wiele do życzenia. Po kilku przeróbkach konstrukcyjnych układu jezdnego zdecydowano o seryjnej produkcji parowozu. Do 1923 roku powstały 3554 lokomotywy tego typu. W latach 1932-1939 dla rumuńskich kolei wyprodukowano kolejnych 266 sztuk.
W PKP po zakończeniu I wojny światowej znalazło się 190 sztuk. Niska awaryjność, bardzo dobre właściwości trakcyjne i konstrukcja zadecydowały o zakupie kolejnych 65 parowozów wyprodukowanych w latach 1922-1923 przez zakłady Linke-Hoffman, Hanomag i Schwartzkopff. W ramach reparacji wojennych po II wojnie światowej PKP otrzymały kolejne jednostki tego typu. W sumie na stanie było już 429 sztuk, więc "okajedynki" stały się najważniejszym środkiem w trakcji osobowej zarówno w międzywojennej, jak i powojennej Polsce.
Zachowało się kilka parowozów tego typu, w tym jeden czynny (Ok1-359), stacjonujący w skansenie w Wolsztynie. Przeszedł on niedawno naprawę główną i powrócił do służby.
Konstrukcję Ok1 opracował w 1905 roku inż. Robert Garbe, a rok później w fabryce Schwartzkopff powstał pierwszy prototyp, w którym układ jezdny pozostawiał wiele do życzenia. Po kilku przeróbkach konstrukcyjnych układu jezdnego zdecydowano o seryjnej produkcji parowozu. Do 1923 roku powstały 3554 lokomotywy tego typu. W latach 1932-1939 dla rumuńskich kolei wyprodukowano kolejnych 266 sztuk.
W PKP po zakończeniu I wojny światowej znalazło się 190 sztuk. Niska awaryjność, bardzo dobre właściwości trakcyjne i konstrukcja zadecydowały o zakupie kolejnych 65 parowozów wyprodukowanych w latach 1922-1923 przez zakłady Linke-Hoffman, Hanomag i Schwartzkopff. W ramach reparacji wojennych po II wojnie światowej PKP otrzymały kolejne jednostki tego typu. W sumie na stanie było już 429 sztuk, więc "okajedynki" stały się najważniejszym środkiem w trakcji osobowej zarówno w międzywojennej, jak i powojennej Polsce.
Zachowało się kilka parowozów tego typu, w tym jeden czynny (Ok1-359), stacjonujący w skansenie w Wolsztynie. Przeszedł on niedawno naprawę główną i powrócił do służby.
na podstawie Wikipedii i źródeł własnych
opracował kapil
opracował kapil
Ok1 stoi jako eksponat
brak komentarzy
Producent:
m.in. Linke-Hoffman, Hanomag i Schwartzkopff
Długość z tendrem:
18,59 m
Wysokość:
4,55 m
Układ osi:
2-3-0
Średnica kół:
575 mm (toczne),
630 mm (napędne)
630 mm (napędne)
Masa służbowa z tendrem:
129 700 kg
Prędkość maksymalna:
100 km/h
Tender:
22D2
Ilosć węgla w tendrze:
7 000 kg
Ilosć wody w tendrze:
21,5 m3
Lata produkcji:
1906-1923,
1932-1939
1932-1939
Liczba pojazdów spełniających kryteria: 0
Średni wiek pojazdu: 0,00 lat
Średni wiek pojazdu: 0,00 lat