Encyklopedia

SP47

dodane przez marko; zmodyfikowane przez Mareczek

Lokomotywa SP47 (oznaczenie producenta 302D) była najcięższą polską lokomotywą spalinową. W ciągu trzech lat wyprodukowano zaledwie 2 sztuki.

Opracowanie konstrukcji tego pojazdu powstały równolegle z planami lokomotywy SU46. Lokomotywa ta miała być przystosowana do prędkości 140 km/h, stąd potrzebowano odpowiednio mocnego silnika, aby mogła takową prędkość osiągać. Postanowiono, że 12-cylindrowy silnik typu 2116SSF (znany z lokomotyw serii SP/SU45) zostanie wzmocniony o kolejne 4 cylindry i połączony z trójfazową prądnicą prądu przemiennego (była to wielka innowacja jak na tamte czasy w polskim kolejnictwie).

Pierwsza lokomotywa zjechała z taśmy zakładów HCP w Poznaniu w 1975 roku. Lokomotywa dawała znakomite rezultaty, co natychmiast dało o sobie znać w polityce międzynarodowej PRL. Okazało się bowiem, że SP47 stanowi poważną konkurencję dla radzieckiej ST44 i innych lokomotyw o przybliżonej mocy. Dlatego też krótko po rozpoczęciu eksploatacji SP47 KC PZPR postanowił zaprzestać produkcji tej serii lokomotyw. W zamian za to Polska otrzymała kolejną dostawę radzieckich "gagarinów". Polacy nie poddali się i w 1977 roku z hali zakładów HCP Poznań wyjechała kolejna SP47, niestety wersja ta mogła osiągnąć już tylko 120 km/h.

Pudło lokomotywy do złudzenia przypomina SU46, jest jednak o metr dłuższe (ze względu na silnik). Samonośne pudło wraz z ostoją spoczywało na każdym z wózków na czterech podporach, amortyzowanych przez elementy gumowe. Lokomotywa posiada dwie kabiny maszynisty, a w środku, w przedziale silnikowym znajduje się 16-cylindrowy silnik typu 2116SSF na licencji FIAT-a. Nowinką techniczną zastosowaną w tej lokomotywie było umieszczenie kół monoblokowych. Kolejną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest bardzo pojemny zbiornik paliwa, do którego można zatankować aż 5500 litrów paliwa (do SU45 tylko 3500 litrów). Każda z sześciu osi lokomotywy napędzana jest silnikiem trakcyjnym prądu stałego typu LsB-493 o mocy 310 kW poprzez przekładnię zębatą. Jako jedyna wśród spalinowych pojazdów trakcyjnych PKP jest oparte na osiach zestawów kołowych za pomocą łożysk tocznych. Silniki są zawieszone na ramie wózka systemem tramwajowym.

Łącznie wyprodukowano dwie lokomotywy tego typu. Oczywiście związane było to z aspektami politycznymi. Gdyby nie one, prawdopodobnie do dziś można byłoby oglądać lokomotywy tego typu na naszych torach. Obydwie lokomotywy oznaczone kolejno numerami 001 i 002 stacjonowały w lokomotywowni Warszawa Odolany. Najczęściej obsługiwały pociągi pospieszne z Warszawy do Gdyni i Świnoujścia. W 1991 roku SP47-002 uległa poważnej awarii silnika i już nigdy nie wyjechała w trasę. Została skreślona z inwentarza w 1997 roku, a 3 lata później została pocięta na złom. W 1997 roku podobnej awarii uległa SP47-001, lecz nie została skasowana. Przekazano ją do skansenu taboru kolejowego w Kościerzynie, gdzie stoi do dziś. Być może kiedyś opiekunowie skansenu znajdą pieniądze na remont silnika i pojazd ten powróci na szlak.
na podstawie Wikipedii i źródeł własnych
opracował Marek Czapiewski
Producent:
HCP
Długość ze zderzakami:
20,18 m
Szerokość:
2,904 m
Wysokość:
4,258 m
Układ osi:
Co'Co'
Średnica kół:
1100 mm
Masa służbowa:
114 000 kg
Sterowanie:
indywidualne lub ukrotnione
Prędkość maksymalna:
120 (140) km/h
Silnik:
2116SSF
Moc znamionowa:
2205 kW
Rodzaj przekładni:
elektryczna
Lata produkcji:
1975-1977
Zobacz też: SU46